APTEKA

Apteka to placówka ochrony zdrowia publicznego, w której uprawnione osoby:

  • wydają leki i wyroby medyczne;
  • sporządzają i wydają leki recepturowe i apteczne;
  • udzielają informacji o lekach i wyrobach medycznych.

 

DYREKTYWA TRANSGRANICZNA

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz. Urz. UE L 88 z 4.04.2011 r., str. 45)

OSOBY WYKONUJĄCE ZAWODY MEDYCZNE

Są to w szczególności lekarze, lekarze dentyści, felczerzy, pielęgniarki i położne, farmaceuci, diagności laboratoryjni oraz przedstawiciele innych zawodów medycznych, którzy posiadają prawo prowadzenia działalności leczniczej zgodnie
z przepisami państwa, na terytorium którego tę działalność wykonują.

PACJENT POLSKI

  • świadczeniobiorca - osoba ubezpieczona w Narodowym Funduszu Zdrowia obowiązkowo lub dobrowolnie, albo

  • świadczeniobiorca - osoba nieubezpieczona w Narodowym Funduszu Zdrowia, posiadająca w określonych warunkach prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej; prawo takie posiadają:

        • osoby zamieszkałe w Polsce, które:
            • posiadają obywatelstwo polskie lub
            • uzyskały w Polsce status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, lub zezwolenie na pobyt czasowy, spełniające kryterium dochodowe, o którym mowa wprzepisach o pomocy społecznej, 

 

        • osoby, które nie ukończyły 18. roku życia, które:
            • posiadają obywatelstwo polskie lub
            • uzyskały w Polsce status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy oraz mieszkają w Polsce, lub
            • pobierające rentę rodzinną, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium państwa UE lub państwa EFTA lub Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Zjednoczonego Królestwa), lub
            • pobierające świadczenie pieniężne przysługujące członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego UE lub EFTA lub Zjednoczonego Królestwa,

 

        • osoby mieszkające w Polsce, które są w okresie ciąży, porodu lub połogu oraz które:
            • posiadają obywatelstwo polskie lub 
            • uzyskały w Polsce status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy

 

PACJENT UE (inne niż Polska)

Osoba uprawniona do świadczeń zdrowotnych, zgodnie z ustawodawstwem innego niż Polska państwa UE, która zamierza poddać się leczeniu albo już odbyła leczenie w Polsce.

PAŃSTWA UE

Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy.

PAŃSTWA EOG

Islandia, Liechtenstein, Norwegia.

PAŃSTWA EFTA

Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Szwajcaria.

PAŃSTWO LECZENIA

Państwo UE lub EOG, na którego terytorium faktycznie świadczona jest opieka zdrowotna.

PAŃSTWO UBEZPIECZENIA

Państwo UE lub EOG, w którym pacjent jest ubezpieczony.

PLACÓWKA MEDYCZNA

Każda placówka publiczna, udzielająca świadczeń zdrowotnych w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej w państwie leczenia, a także każda placówka prywatna udzielająca świadczeń zdrowotnych poza publicznym systemem opieki zdrowotnej w państwie leczenia,
w szczególności:

  • przychodnia, w tym przychodnia podstawowej opieki zdrowotnej i przychodnia opieki specjalistycznej,
  • szpital, klinika, instytut,
  • praktyka zawodowa grupowa albo indywidualna, m.in. lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek, czy położnych,
  • laboratorium diagnostyczne.

PRZEPISY O KOORDYNACJI

Przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie zasad udzielania rzeczowych świadczeń zdrowotnych, określone w:

RECEPTA TRANSGRANICZNA

Recepta na produkt leczniczy lub wyrób medyczny wystawiona przez osobę uprawnioną do wystawiania recept zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym recepta została wystawiona, podlegająca realizacji w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwanym dalej „państwem realizacji”, zgodnie z prawem tego państwa.

ROZPORZĄDZENIE nr 883/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166 z 30.04.2004, str. 1 i n., z późn. zm.).

ROZPORZĄDZENIE nr 987/2009

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 284 z 30.10.2009, str. 1, z późn. zm.).

ROZPORZĄDZENIE nr 1231/2010

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. rozszerzające rozporządzenie (WE) nr 883/2004 i rozporządzenie (WE) nr 987/2009 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami jedynie ze względu na swoje obywatelstwo (Dz. Urz. UE L 344 z 29.12.2010, str. 1).

ŚWIADCZENIA GWARANTOWANE świadczenia opieki zdrowotnej finansowane w całości lub współfinansowane ze środków publicznych na zasadach i w zakresie określonych w ustawie, tj. świadczenia objęte jednym z wykazów świadczeń gwarantowanych zawartych w rozporządzeniach Ministra Zdrowia wydanych na podstawie art. 31d ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej lub wymienionym w załączniku do obwieszczenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych – wydanym na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji leków.

ŚWIADCZENIA ZDROWOTNE

Działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania udzielane przez wszystkie placówki medyczne i apteki bez względu na to, czy działają one w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej w państwie leczenia, czy też poza tym systemem.

USTAWA O ŚWIADCZENIACH OPIEKI ZDROWOTNEJ

Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych.

USTAWA IMPLEMENTUJĄCA DYREKTYWĘ TRANSGRANICZNĄ

Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.