• Pacjent podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami.

  • Pacjent ma prawo do odmowy kontaktu z osobami wymienionymi powyżej.

  • Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej.

Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną rozumie się opiekę, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym także opiekę sprawowaną nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu. Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawowaną nad pacjentem małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, w podmiocie leczniczym, rozumie się również prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.

Pacjent ponosi koszty praw do poszanowania jego życia prywatnego i rodzinnego, jeżeli ich realizacja skutkuje kosztami po stronie podmiotu wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej. Wysokość opłaty rekompensującej koszty ustala kierownik podmiotu, uwzględniając rzeczywiste koszty realizacji powyższych praw.

Informacja o wysokości opłat oraz sposobie ich ustalenia jest jawna i udostępniana w widocznym dla pacjenta miejscu.

Jakkolwiek prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego każdego pacjenta, to jednak jego realizacja nie powinna zakłócać normalnej pracy podmiotu leczniczego i utrudniać udzielania świadczeń zdrowotnych. Z tego też względu, kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie z prawa do utrzymywania więzi rodzinnych w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a także z uwagi na możliwości organizacyjne podmiotu leczniczego.